Włókna syntetyczne
Włókna syntetyczne
Otrzymuje się je drogą syntezy chemicznej z polimerów wytwarzanych z węgla, ropy naftowej i gazów ziemnych. W zależności od rodzaju surowca wyjściowego otrzymywane włókna mają odmienne właściwości i zastosowanie.
W odzieżownictwie największe zastosowanie mają włókna poliamidowe (PA), poliestrowe (PET) i poliakrylonitrylowe (PAN).
Stosujemy mieszanki włókien :
- naturalne z naturalnym,
- naturalne ze sztucznym,
- sztuczne ze sztucznym.
W jakim celu stosujemy mieszanki:
- by wpłynąć na właściwości włókien, wyeliminować słabsze właściwości włókien i zastąpić lepszymi, ma to wpływ na konserwację,
- ze względu na oszczędność są tańsze,
- poprawiają właściwości elastyczne,
- przy mieszankach włókien warunki konserwacji dostosowujemy do włókna słabszego i tego, którego jest większa ilość.
Włókna syntetyczne wykazują bardzo dużą wytrzymałość na rozrywanie, odporność na tarcie i doskonałą sprężystość ( nie gniotą się). Mają właściwości termoplastyczne.
Mają również wady bowiem są mało higroskopijne ( nie wchłaniają wilgoci, potu), a ubiory są mało przewiewne.
Nazwy handlowe włókien syntetycznych produkowanych w Polsce:
- poliamidowe (PA) Polana, Stilon
- poliestrowe PET) Elana, Torlen,
- poliakrylonitrylowe (PAN) Anilana,
Stilon – stosujemy do wyrobu pończoch damskich, materiałów podszewkowych, tkanin na parasolki, kurtki sportowe, sukienki, wstążki, tasiemki, koronki.
Włókna odcinkowe Polana – używane jako dodatek do włókien naturalnych i sztucznych w celu zwiększenia ich wytrzymałości na rozciąganie i ścieranie oraz zmniejszenie kurczliwości. Produkujemy dywany, chodniki, tkaniny obiciowe, spadochronowe, filtracyjne.
Torlen – używany jest do wyrobu tkanin i dzianin sukienkowych, firanek, krawatów, tkanin technicznych.
Elana – używana do wytwarzania tkanin ubraniowych głównie w mieszankach z wełną – elanowełny, bawełną – elanobawełny, lnem- elanolny, tkaniny płaszczowe, koszulowe, sukienkowe i na dzież roboczą.
Anilana – są stosowane do produkcji wyrobów dzianych o dużej puszystości, miękkości i izolacyjności cieplnej. Przeznaczenie na czapki, szale, rękawiczki zimowe, skarpety, koce, dywany i futra sztuczne.
Cechy włókien syntetycznych:
- zdolność do elektryzowania się wyroby wykonane z tych włókien kleją się do ciała, a także szybko się brudzą,
- mają tendencję do mechacenia się (pilling),
- można łatwo prać w ciepłej wodzie ( nie gotujemy). Szybko wysychają nie filcują się i nie trzeba prasować,
- nie atakują je mole, grzyby i bakterie,
- odporne są na działania chemikaliów,
Mikrowłókna – są wynalazkiem lat 80 polary mikrofaza skórka brzoskwiniowa, bardzo cienkie, bardzo delikatne, dobra wodoszczelność przy jednoczesnej przepuszczalności wilgoci, jedwabisty gładki wygląd, dobra układalność, podatny na drapanie, łatwe w konserwacji.
Włókna nieorganiczne:
- szklane
- metalowe
Włókna szklane – Polska nazwa handlowa POLSILON powstają z mieszanki piasku, sody, kredy.
Właściwości:
- mocne,
- bardzo duże wydłużeni,
- duża odporność na działanie kwasów i zasad,
- wytrzymałość na temperaturę do 600 stopni,
- dobry izolator ciepła i elektryczności.
Zastosowanie:
- odzież hutnicza,
- tkaniny filtracyjne,
- kurtyny teatralne,
- światłowody,
- kurtyny w pasażach handlowych.
Włókna metalowe –
- bajorek nitka drucik metalowy skręcony w postaci sprężyny przy galowych mundurach wyszywane insygnia, sztandary, chorągwie,
- szyk nici metalowe otrzymywane przez okręcenie przędzy bawełnianej lub jedwabnej wąskimi paskami metalu,
- nitka metalizowana nitki jedwabne lub bawełniane powlekane powłoką metalową,
- folia metalizowana cienka folia aluminiowa oklejone dwustronnie przezroczystą błonką z tworzywa syntetycznego.
2 komentarze
maszyna do szycia
Dzięki za rzetelny wpis. Większość włókiem była mi już wcześniej znana, jednak na przykład o torlenie nigdy wcześniej nie słyszałam. 🙂
Ela
A już się bałam, że nikt nie czyta teorii 🙂